Voor het veertig jarige bestaan van het KIVAC is er een speciaal een item gemaakt met de drie (oud) voorzitters van het KIVAC. Gesproken is met Gert Artz (1982 t/m 1989), Ben Weideveld (1990 t/m 2005) en René Abbink (2006 t/m 2013).Deze oudgedienden hebben in de veertig jaar KIVAC een hoop met elkaar beleefd. Tijdens een speciale belegde avond hebben zij herinneringen opgehaald (2012).

Het begon allemaal met een blauwe tent en een gat in de grond, begint Gert Artz. Naarmate de jaren volgde kwamen er steeds meer materialen en steeds meer medewerkers. Gert werd voorzitter in 1982, nadat Bert Ebben, een van de grondleggers van het kinderdorp, stopte. Volgens Ben Weideveld, heeft Gert en zijn bestuur de basis gelegd voor het hedendaagse kinderdorp. "In die jaren dat Gert voorzitter was, heeft het kinderdorp een grote kanteling gemaakt. We behielpen ons overal mee en door de aanpassingen die Gert en consorten hebben gemaakt zoals de vierdaagse, de gezinsfietstocht en de playbackshow, is het kinderdorp geworden zoals het nu gedraaid wordt. Natuurlijk is het kinderdorp steeds een beetje bijgeslepen en afgekanteld, maar de grote lijnen zijn nog steeds hetzelfde." Gert vult aan, "Toen ik begon hadden we een nieuw bestuur en die bracht toen meer structuur aan de organisatie. De leiders van de leeftijdsgroepen werden toen verantwoordelijk gehouden voor het groepsprogramma. De groepen werden op leeftijd ingedeeld. De opening werd in de beginjaren verzorgd door het bestuur of een prominent iemand uit het dorp. Toen is afgesproken dat dit door de kinderen zou moeten gebeuren, en elk jaar een andere groep, om zo de onderlinge concurrentie aan te moedigen. Het kinderdorp is toen van 6 naar 10 dagen gegaan. De vierdaagse werd onderdeel van het programma. Er werd toen gelopen in twee groepen en de groep met de oudere kinderen moest toen 15 km lopen, de jongsten liepen 5 km. Er is toen ook een werkgroep samengesteld, die taken uitvoerde, die niet door de mensen die met het programma bezig waren gedaan konden worden. We hebben daarnaast toen de eerste legertenten aangeschaft en die zijn we toen gaan verhuren. Dat heeft toen veel geld in het laatje gebracht. Dat heeft ervoor gezorgd dat onze kas ook behoorlijk gezond was.”

René Abbink geeft daarvoor Gert een compliment. "Vanuit die inkomsten, hebben wij kunnen investeringen in veel duurzame materialen zoals het springkussen, de toiletwagen, de zwembaden en veel spelmaterialen voor de kinderen. Elk jaar hebben we getracht één grote uitgave te doen." Ben springt op René in. "We zijn met de tijd meegegaan. In de tijd dat we begonnen hadden we niets en waren we blij met ieder persoon die wat kwam brengen. We hebben in ons 40 jarige bestaan nooit achter sponsoren aan hoeven lopen. We hebben nooit de deuren plat gelopen. We kregen wel altijd iets van een aantal bedrijven maar daar hebben wij nooit iets echtvoor hoeven doen. We hebben onder Bert, Gert, mijzelf en René altijd kunnen werken volgens een bepaalde driehoek, met ouders, kinderen en leiding. De ouders zijn de grootste sponsoren voor het kinderdorp en dat is ook altijd geweest.”

De belangrijkste verandering de laatste jaren is, is volgens René dat het kinderdorp terug is gegaan naar acht dagen. Dit had vooral met de gespreide vakantie te maken. "Leiders hadden te maken met andere vakantieperiodes en in die acht dagen kon dat soepeler opgevangen worden. Voorheen waren we gewoon 14 dagen bezig met het kinderdorp. Door terug te gaan naar acht dagen kon dit beter georganiseerd worden."

Het kinderdorp is met zijn tijd meegegaan en heeft een professionele uitstraling gekregen. Volgens Gert is dit zeer goed. "Ik denk dat het veel beter is dan toen, de ouders vinden het hartstikke goed dat de kinderen naar de WC kunnen en goed begeleid worden." Ben vult Gert aan "We hebben natuurlijk ook andere activiteiten zoals het buikschuiven en een dagje uit erbij gekregen. Dat zijn mooie onderdelen geworden in het gehele traject." Volgens Gert zitten de kinderen van nu heel anders in elkaar dan vroeger. René geeft aan dat dit natuurlijk ook met de opvoeding te maken heeft.

Ben: "Het aantal kinderen dat het kinderdorp bezoekt ligt al jaren rond de 200. Tijdens ons vorige jubileum was dit extreem meer. Maar het zit altijd rond de 200 kinderen. In 1972 ging een derde van Haalderen bewust op vakantie, nu houden ouders bewust rekening met het kinderdorp. Je ziet ieder jaar dat er veel nieuwe kinderen zich laten zien bij de jongste groep. Vroeger hadden we ook kinderen van 15/16 jaar dat is nu niet meer het geval, nu is 12 jaar al oud. De leiding is begonnen met vier man en is steeds beetje bij beetje aangevuld. In de tijd van Gert kwamen er veel jongeren zoals Fred Artz, Mark Lintsen en Marcel en Ingrid erbij." Dat is nu nog steeds de basis. René vult aan "het zit nu in de lijn der verwachting dat die generatie die je opnoemt een keer gaat stoppen. We hebben in het bestuur afgesproken dat er verjonging moet gaan plaatsvinden om de continuïteit van het kinderdorp te kunnen waarborgen.”

Veel van de leiders zijn de kinderen van ouders die vroeger betrokken waren bij het kinderdorp. Ben geeft aan waarom, "de kracht van het kinderdorp zijn de families die bij het kinderdorp betrokken zijn. Vroeger waren dit de Ebbens, Weidevelds, Artzen en de Plonesses. Het verspreidt zich op dit moment steeds meer naar een bredere band. Als kind word je met het kinderdorpvirus besmet. Ze groeien er mee op en worden ook overal bij betrokken. Het is eigenlijk een enge ziekte, maar wel een hele leuke. Daarnaast wordt elke leider betrokken bij de gehele organisatie en wordt daardoor extra gemotiveerd. ”

Het unieke aan het kinderdorp is volgens Gert, dat het kinderdorp niet alleen bedoeld is voor het plezier van de kinderen maar ook voor het plezier van de leiding. René vult Gert aan, "dat is ook de kracht van het kinderdorp, als de kinderen naar huis zijn, wordt er nog gezellig een biertje gedronken en een kaartje gelegd. Binnen de groep is een grote saamhorigheid."

Bij de drie voorzitters zijn vele mooie herinneringen te vinden. Volgens Ben heeft elk kinderdorp iets speciaals en is elk kinderdorp een mooie herinnering. Ben verteld verder "Wat ik heel mooi vond is dat John Eilander en ik een fietstocht in elkaar gezet hebben. Ze gingen toen links en rechtsom. We gingen in Doornenburg en in Huissen de pont op. De eerste twee groepen hadden toen ergens in het midden, op een van de dijken, een post. De eerste groep die van de ene kant kwam en de eerste groep van de andere kant, vlogen elkaar aan, jullie zijn helemaal verkeerd gefietst en noem het maar op, maar die wisten helemaal niet dat ze tegen elkaar in fietsen. Dat was zo prachtig. Dat hielden ze vol en dat werd overgenomen door anderen. Een aantal groepen zijn toen extra teruggefietst om de route anders te rijden." René heeft ook mooie herinneringen, "wat mij vooral bij gebleven is zijn vooral de ideeën die je had, die een succes geworden zijn. Laag Keppel, met de oudste groep vond ik giga mooi. De kinderen met de grootste mond, die springend het bos uit zijn gekomen omdat ze blij waren dat ze het bos uit waren.”

Volgens Gert draagt de gehele groep bij aan de sociale activiteiten die in het dorp gebeuren. Volgens René heeft dit te maken met de goede samenwerking met andere verenigingen in Haalderen, zoals HAVO, TCH en de basisschool. "We staan open voor elkaar en helpen elkaar" Het kampvuur is volgens alle drie de voorzitters een speciale afsluiting. Het is volgens Ben zelfs de mooiste afsluiting die je maar kunt bedenken. "We hebben een aantal jaar een ballonnenwedstrijd gehouden omdat we geen kampvuur mochten houden, maar dat geeft toch een onbevredigd gevoel. Het kampvuur begint en op een gegeven moment zie je iedereen terug deinzen naar achteren en vervolgens druipt iedereen af. Wij hebben daarna nog lekker de ruimte om af te sluiten. Vroeger gingen we erbij zitten en ging je, hoe meer het kampvuur doofde, dichter bij het kampvuur zitten, totdat je op het kampvuur zat."